Bursa Konferans Sorularına Cevaplar

SOHBETİN ADI: BURSA KONFERANS SORULARINA CEVAPLAR
TARİHİ: 29.08.2004

Sevgili kardeşlerim, can dostlarım, gönül dostlarım, Allah’a sonsuz hamd ve şükrederiz ki Bursa’da, kendi memleketimizde hemşerilerimize ve misafirlerimize sesleniyoruz. Ve bizlere ulaştırdığınız sualleri cevaplamakla vazifeliyiz.

İlk sual bir dinleyicimizden geliyor, ismini vermemiş.

SORU:“Mehdiliğin işaretleri nelerdir?” diyor.

CEVAP: Mehdiliğin işaretleri, Allahû Tealâ’nın bize yazdırdığı kitapta, Risâlet Nurları’nda sancak, kitap, taht, nur ve kılıç olarak ifade buyuruluyor. Orasını gören, İndi İlâhi’yi gören, Allah’ın Zat’ına şahit olan herkes, orada tahtın üzerindeki kişiyi görmüştür. Ve bu işaretlerin hepsi orada mevcuttur.

“Mehdi, Şam’dan gelecek ve kimseye duyurmayacak.” diyorlar kardeşlerimiz.

Bakın sevgili kardeşlerim, insanlar her türlü masalı anlatırlar. Asıl olan Kur’ân’dır. Kur’ân ne söylüyor? Bu sualleri soran kardeşimiz, iki saatlik sohbetimizi dinledikten sonra bu sualleri soruyorsa o zaman sözlerimizden hiçbir şey anlamamış demektir. Kendisine yazık ediyor. Hurafeleri bırakın sevgili kardeşlerim, Kur’ân’a bakın. Allahû Tealâ Kur’ân-ı Kerim’de bütün çevreyi bir dumanın kapladığı devrede, dalâlet dumanının kapladığı devrede bir resûlünün geleceğini söylüyor. O resûlün sözlerine önem verilmeyeceği, dikkate alınmayacağı söyleniyor. Sonra o resûlün deli olduğunun iddia edileceği söyleniyor. Sonra o resûl için şeytandan vahiy alıyor, şeytan tarafından öğretilmiştir denileceği söyleniyor ve ondan yüz çevrileceği söyleniyor.

Bütün bunlar oldu mu, olmadı mı? Siz uyuyor musunuz sevgili kardeşim? Bu olay cereyan etti mi, etmedi mi? Ceviz Kabuğu rezaletinde bunların hepsi tahakkuk etti mi, etmedi mi? Şam’dan gelecekmiş, kimseye duyurmayacakmış. Bunlar ortalıkta dolaşan şayialar, sözler sadece. Asıl olan Kur’ân-ı Kerim’dir.

Allahû Tealâ Kur’ân-ı Kerim’de ne diyor? Meselâ ben şimdi size sorsam; Peygamber Efendimiz (S.A.V)’den sonra resûl gelecek midir? Siz bana diyeceksiniz ki: “Gelmeyecektir.” Kim demiş? Beyzâvî böyle demiş. Bizi hiç alâkadar etmez insanların Kur’ân’a aykırı sözleri. Asıl olan Kur’ân’dır. Ve Kur’ân, Peygamber Efendimiz (S.A.V)’den sonra resûl geleceğini hem Furkân Suresinin 27, 28, 29 ve 30. âyetlerinde söylüyor hem Duhân Suresinin 10, 11, 12, 13, 14. âyetlerinde söylüyor. Ve de Âli İmrân Suresinin 81. âyet-i kerimesinde söylüyor, Peygamber Efendimiz (S.A.V)’den sonra da bir resûlün geleceğini.

25/FURKÂN-27: Ve yevme yeadduz zâlimu alâ yedeyhi yekûlu yâ leytenîttehaztu mear resûli sebîlâ(sebîlen).

Ve o gün, zalim ellerini ısırır: “Keşke resûlle beraber (Allah’a giden) bir yol ittihaz etseydim.” der.

25/FURKÂN-28: Yâ veyletâ leytenî lem ettehız fulânen halîlâ(halîlen).

Yazıklar olsun, keşke ben filanı (o kişiyi) dost edinmeseydim.

25/FURKÂN-29: Lekad edallenî aniz zikri ba’de iz câenî, ve kâneş şeytânu lil insâni hazûlâ(hazûlen).

Andolsun ki; bana zikir (Kur’ân’daki ilim) geldikten sonra beni zikirden saptırdı ve şeytan, insana yardımı engelleyendir.

25/FURKÂN-30: Ve kâler resûlu yâ rabbi inne kavmîttehazû hâzâl kur’âne mehcûrâ(mehcûran).

Ve resûl: “Ey Rabbim! Muhakkak ki benim kavmim, bu Kur’ân’dan ayrıldı (Kur’ân’ı terketti).” dedi.

44/DUHÂN-10: Fertekib yevme te’tîs semâu bi duhânin mubîn(mubînin).

Artık göğün, apaçık duman (fitne) getireceği günü gözle.

44/DUHÂN-11: Yagşân nâs(nâse), hâzâ azâbun elîm(elîmun).

(O fitne ki) insanları (insanların büyük kısmını) sarmıştır. İşte bu, elîm bir azaptır.

44/DUHÂN-12: Rabbenekşif annel azâbe innâ mû’minûn(mû’minûne).

Rabbimiz, azabı bizden kaldır. Muhakkak ki biz, mü’minleriz.

44/DUHÂN-13: Ennâ lehumuz zikrâ ve kad câehum resûlun mubîn(mubînun).

Onlara (herşeyi) açıklayan bir resûl gelmişti. (Buna rağmen resûlün söylediklerinden) ibret almadılar.

44/DUHÂN-14: Summe tevellev anhu ve kâlû muallemun mecnûn(mecnûnun).

Ve (O’NA) (şeytan tarafından vahyedilerek) “öğretilmiş” ve “deli” dediler ve sonra O’NDAN yüz çevirdiler.

3/ÂLİ İMRÂN-81: Ve iz ehazallâhu mîsâkan nebiyyîne lemâ âteytukum min kitâbin ve hikmetin summe câekum resûlun musaddikun limâ meakum le tu’minunne bihî ve le tansurunnehu, kâle e akrartum ve ehaztum alâ zâlikum ısrî, kâlû akrarnâ, kâle feşhedû ve ene meakum mineş şâhidîn(şâhidîne).

Ve Allah, nebilerden, “Size kitap ve hikmet verdim. Sonra size, beraberinizde olanı (Allah'ın size verdiği kitapları) tasdik eden bir Resûl geldiği zaman, O'na mutlaka îmân edeceksiniz ve O'na mutlaka yardım edeceksiniz” diye misak aldığı zaman, “İkrar ettiniz mi (kabul ettiniz mi?) ve bu ağır (ahdimi) üzerinize aldınız mı?” diye buyurdu. (Onlar da): “İkrar ettik (kabul ettik)” dediler. (Allahû Teâlâ): “Öyleyse şahit olun ve Ben sizinle beraber şahitlerdenim.” buyurdu.

Şimdi bilmem hangi hadîs kitabı, Buharî veya bir başkası “Peygamber Efendimiz (S.A.V)’den sonra resûl gelmeyecektir.” diyorsa ve siz buna inanıyorsanız, o zaman Allahû Tealâ niye indirmiş ki Kur’ân-ı Kerim’i? Elinizde ciddî delillerle gelin. Bunlar safsata.

SORU: Hz. İsa ne zaman zuhur edecek?

CEVAP: Ne zaman zuhur edeceğini Allah bilir, biz bilmeyiz. Ama yakın bir gelecekte geleceği konusunda bir inancımız var. Tarihinin ne zaman olacağı konusunda ne biz bilgi sahibiyiz ne size bilgi vermek mecburiyetindeyiz.

SORU: “Mehdiliğiniz dünyaya ne zaman duyurulacak? Hakkında âyet var mı?” diyor.

CEVAP: Bu kadar âyet yetişmez mi sevgili kardeşim? Ne zaman duyurulacağı konusuna gelince zaten bizim ülkemize duyurulmuş durumda. İhtarları bütün dünyaya göndereceğiz. Siz ihtarlardan hiçbir tanesini gördünüz mü? Birazcık anlıyor musunuz Kur’ân-ı Kerim’den? O ihtarları şimdiye kadar hiçbir dîn adamının: “Hayır, senin bu söylediğin yanlıştır.” dediğini hiç işitmedik. Hiç kimse buna cesaret edemedi. Siz hangi sıfatla bu sualleri soruyorsunuz, kulağınızdan duyduğunuz safsatalara inanarak? Size iki saat boyunca bunca delil verdik. Onların hiç birisi size tesir etmiyor da bunca Kur’ân-ı Kerim âyeti. Bir tevatür; “Mehdi Şam’dan gelecekmiş. Kimseye duyurmayacakmış.” Bütün Kur’ân-ı Kerim’i bir tarafa bırakın. Hiç aldırmayın ona, böyle bir şayiaya inanın. Gerçekten aklınız başınızda mı sevgili kardeşim?

Bir dinleyici diyor ki;

SORU: Zikir farz ise örtünmek de farzdır. Bunu neden anlatmıyorsunuz?

CEVAP: Hoppala, hadi bakalım buyurun şimdi, örtünmenin farz olduğunu neden anlatmıyormuşum? Nereden biliyorsunuz anlatmadığımızı? Bizim bilgisayarda 3 binden fazla konuşmamız var, 3 bin saatten fazla. Bir tanesini açıp dinlediniz mi? Neden oraya bakmıyorsunuz? Örtünmeye dair olan sözlerimizi, derslerimizi neden tetkik etmiyorsunuz da böyle bir sual sorabiliyorsunuz? Sizin her sorduğunuz sualin cevabını verecek olan hazine orada (www.mihr.com). 3 bin saatten fazla öğreti var orada. Allahû Tealâ bu noktada bu açıklamayı yaptığı zaman, orada hazine tamamlanmıştır. Bütün suallerinizin cevabı vardır. Öyleyse anlatmadığımızı nereden biliyorsunuz? Defalarca anlattık. Siz ind-i mutâlealarla, bu tarz zavallı suallerle bizim sadece zamanımızı, Allah’ın en kıymetli hazinesi olan zamanımızı boşuna harcatmış olursunuz bize.

SORU: Namaz kılarken gözleri kapatmak mekruh. Ve burada gözleri kapatarak ve kıbleyi bilmeden oturarak namaz kıldılar. Buna ne dersiniz?

CEVAP: Namazın standartları şartlara göre değişir. Eğer bütün şartlar müsaitse kişi kıbleye dönerek ve oturarak, kalkarak namaz kılar. Siz biliyor musunuz ki Kur’ân-ı Kerim’de Allahû Tealâ yürürken de namaz kılınabileceğini söylüyor. Bir vasıtada giderken istikbali kıble yok olur. Otomobille gidiyorsunuz, namazın vakti kaçmak üzere. Namazınızı -otobüs ne tarafa giderse gitsin- siz o otobüsün içinde oturarak kılmak mecburiyetindesiniz. Ve kardeşlerimiz bütün şartlar içinde namaz kılmayı usul haline getirmişlerdir. Bu dünyada en çok namaz kılanlar bizleriz. 7 vakit kılarız, tıpkı Peygamber Efendimiz (S.A.V) ve sahâbe gibi. Ve de gözleri kapatmak da mekruh değildir. Dileyen gözlerini kapatarak namaz kılar, dileyen gözlerini açarak namaz kılar.

Bizleri hep böyle asıldan mahrum olan şeylerle imtihan etmeye kalkıyorsunuz. Size söylediğimiz şeylerin farkında mısınız sevgili dinleyici kardeşim? Size diyoruz ki; eğer Allahû Tealâ’ya ulaşmayı dilemezsen gideceğin yer cehennem. Bunu şu anda dünyada size söyleyebilecek başka bir insan yok. Allah bize öğretiyor, biz de size öğretiyoruz. Sen Allah’a ulaşmayı diledin mi? Eğer dilemediysen gideceğin yer cehennem. Sen hâlâ bunlarla uğraşıyorsun. Şüphe dolu için. Neden hacet namazını kılıp Allah’a sormuyorsun?

SORU: “Huzur namazını izah eder misiniz?” diyor sevgili kardeşimiz.

CEVAP: Huzur namazı, huzur namazının imamının imamlığında kılınır. Huzur namazının imamı da bu devrede biziz. Allahû Tealâ, bizi oraya tayin etti. Bu arada orasını yüzlerce defa gördüğümüzü de söylemek isteriz. Siz inanırsınız inanmazsınız, bu sizin bileceğiniz iş. Ama Allahû Tealâ: “Orada” diyor, “Allah’ın Zat’ına şahit olanlar Allah’ın katında secde etmekten yorulmazlar.” diyor. Kur’ân böyle söylüyor.

21/ENBİYÂ-19: Ve lehu men fîs semâvâti vel ard(ardı), ve men indehu lâ yestekbirûne an ıbâdetihî ve lâ yestahsirûn(yestahsirûne).

Semalardaki (göklerdeki) ve arzdaki (yerdeki) bütün kişiler, O’nundur. Ve O’nun katında olan kişiler (huzur namazını kılanlar), O’na ibadet etmekten kibirlenmezler ve onlar yorulmazlar.

“Allah’ın katında namaz kılanlar, Allah’ın Zat’ına şahit olanlar, onlar Allah’ın katında secde etmekten yorulmazlar ve onlar bilirler.” diyor.

İşte o bilenlerden biri de biziz. Huzur namazı: Başta bir kişi (huzur namazının imamı), arkasında iki kişi, onun arkasında bir kişi, tekrar iki kişi, yedi kişi, bir daha yedi kişi, sonra da onarlık sıralar. İlk onarlık sıra, dört sıra kırklar, siyah cüppeli ve çapraz sırmalı cüppe giyiyorlar. Ondan sonra yedi sıra, onlar da yetmişler. Bal rengi cüppeleri var. Ve geriye doğru huzur namazının safları devam ediyor.

O. S. diyor ki:

SORU: Hocam, zikrederken yani ders alırken rakam söylüyorsunuz sayıyla, bunun şu kadar sayıdır diye bir delili var mıdır?

CEVAP: Kur’ân-ı Kerim’de bu konuda bir açıklama getirmemiş Allahû Tealâ, ne kadar zikir yapılacak diye. Yani sonuca, daimî zikre ulaşana kadar neler olacak diye. Her safhayı gösteren bir açıklama yok. Ama biz size şunu söyleyebiliriz: 1. kat söz konusu olduğu sürece zikir 15 bine kadar ulaşır. Sol göğsün altında çekilir. Sonraki 2 bin, sağ göğsün altında çekilir. Sonraki 2 bin, sol göğsün üstünde, sonraki 2 bin, sağ göğsün üstünde, sonraki 2 bin, köprücük kemiklerinin birleştiği yerde, sonraki 2 bin, kaşlarınızın birleştiği yerde, sonraki bütün zikirlerde -ki bu zikirler birlikte 47 bine kadar ulaşırlar- saçlarınızla alnınızın birleştiği yerde. Dizayn bu dizayn.

Ama Allahû Tealâ zikri farz kılmış. Bunu sormanızı beklerdim: “Zikir farz mıdır?” diye. İnşaallah o sözümüzden lâzım gelen dersi almışsınızdır. Zikir farzdır. Allahû Tealâ Ahzâb Suresinin 40.âyet-i kerimesinde çok zikirden bahsediyor. Evvelâ zikirden bahsediyor, zikrin farz olduğunu söylüyor Muzzemmil-8’de:

73/MUZZEMMİL-8: Vezkurisme rabbike ve tebettel ileyhi tebtîlâ(tebtîlen).

Ve Rabbinin İsmi'ni zikret ve herşeyden kesilerek O’na ulaş.

“vezkurisme rabbike ve tebettel ileyhi tebtîlâ(tebtîlen).” diyor.

“Allah’ın İsmi’yle zikret ve her şeyden kesilerek Allah’a dön.” diyor.

Sonra? Çok zikirden bahsediyor Allahû Tealâ, Ahzâb-40’ta:

33/AHZÂB-41: Yâ eyyuhâllezîne âmenûzkûrullâhe zikren kesîrâ(kesîran).

Ey âmenû olanlar! Allah’ı çok zikirle (günün yarısından fazla) zikredin.

“yâ eyyuhâllezîne âmenûzkûrullâhe zikren kesîrâ(kesîran).” diyor, “Ey âmenû olanlar! Allah’ın çok zikirle zikredin.” Yani: “Günün yarısından daha fazla zikredin.”

Sonra Âli İmrân-103’te affedersiniz, Nisâ-103’te Allahû Tealâ buyuruyor ki:

4/NİSÂ-103: Fe izâ kadaytumus salâte fezkurûllâhe kıyâmen ve kuûden ve alâ cunûbikum, fe izatma’nentum fe ekîmus salât(salâte), innes salâte kânet alâl mu’minîne kitâben mevkûtâ(mevkûten).

Böylece namazı bitirdiğiniz zaman, artık ayaktayken, otururken ve yan üstü iken (yatarken), (devamlı) Allah'ı zikredin! Daha sonra güvenliğe kavuştuğunuz zaman, namazı erkânıyla kılın. Muhakkak ki namaz, mü'minlerin üzerine, "vakitleri belirlenmiş bir farz" olmuştur.

“Ayaktayken de otururken de yan üstü yatarken de hep Allah’ı zikredin.”

Böyle bir dizayn, İslâm tarihî boyunca devam etmiş, bugün de devam ediyor.

SORU: Kalp gözü açıklığından bahsediyorsunuz. Peygamber Efendimiz (S.A.V) bir hadîsinde 70 tane sahâbesini bir emir üzerine başka bir kabileye yolluyor. Ve bu sahâbeleri Maûna kuyusunda şehit ediyorlar. Ve Peygambere ulaşınca 30 gün onlar için kunut ediyor. Peygamberin kalp gözü açık değil miydi?

CEVAP: Açıktı. Neden gönderdi? Bu sualin muhatabı biz değiliz. Allahû Tealâ eğer, “gönder” emri vermeseydi, Peygamber Efendimiz (S.A.V) gönderemezdi. Şehadetse Allahû Tealâ’nın en büyük şerefidir. Nereden biliyorsunuz Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in sahâbeyi özellikle şehit olsunlar diye göndermediğini?

“Ve bir hadîsinde daha buyuruyor ki: ‘Ben insanların karınlarını yarmaya, kalplerini görmeye memur değilim.’ diyor.”

Tamam, demiş. Ne olmuş yani? Siz memur olduğunu mu iddia edeceksiniz? Ya da bizim memur olduğunu iddia etmemizi mi bekliyorsunuz? Bu sualin mânâsını da çok anlamış değiliz.

“Siz kalp gözünüzün açık olduğunu söylüyorsunuz. Öğrenebilir miyim?”

Evet. Öğrenebilirsiniz. Huzur namazını da Allah’ın Zat’ını da defaatle gördük.

O. S:

SORU: “Hocam! Allah dostu takva ehli bulunanlardır.” diyor.

CEVAP: İşte bir tane daha.

“Bakara Suresi 2 ve 4. âyet-i kerimesinde: “Onlar gaybe inanan, namazını kılan ve Allah’ın verdiği rızıktan yerli yerince harcayandır.” buyuruyor. “Ama siz Allah’a ulaşmayı dileyen takva sahibidir.” diyorsunuz.

Sevgili kardeşim, siz şu iki saat içerisinde burada değil miydiniz? Bakın, ne diyor Allahû Tealâ Rûm Suresinin 31. âyet-i kerimesinde, isterseniz bir kâğıda yazın da unutmayın. Eve gidince bakın Kur’ân-ı Kerim’e.

30/RÛM-31: Munîbîne ileyhi vettekûhu ve ekîmûs salâte ve lâ tekûnû minel muşrikîn(muşrikîne).

O’na (Allah’a) yönelin (Allah’a ulaşmayı dileyin) ve O'na karşı takva sahibi olun. Ve namazı ikame edin (namaz kılın). Ve (böylece) müşriklerden olmayın.

“munîbîne ileyhi vettekûhu: O’na (Allah’a) ulaşmayı dile (Allah’a yönel) ve Allah’a karşı takva sahibi ol.” diyor.

Sen biliyor musun ki Kur’ân-ı Kerim’de 7 tane takva var. Allah’a ulaşmayı dilediğin zaman 1. takvadasın; bu âyet-i kerime. Sonra, sonra mürşide ulaştığı noktada kişiler gene takva sahibi, Mâide Suresi 35. âyet-i kerime.

5/MÂİDE-35: Yâ eyyuhâllezîne âmenûttekûllâhe vebtegû ileyhil vesîlete ve câhidû fî sebîlihi leallekum tuflihûn(tuflihûne).

Ey âmenû olanlar (Allah’a ulaşmayı, teslim olmayı dileyenler); Allah’a karşı takva sahibi olun ve O’na ulaştıracak vesileyi isteyin. Ve O’nun yolunda cihad edin. Umulur ki böylece siz felâha erersiniz.

“yâ eyyuhâllezîne âmenûttekûllâhe vebtegû ileyhil vesîlete.” diyor.

“Ey âmenû olanlar! Allah’a ulaşmaya vesile olacak kişiyi Allah’tan isteyin (mürşidinizi Allah’tan isteyin) ve takva sahibi olun.” diyor.

Bu 2. takva. 14. basamakta mürşide ulaşılıp tâbî olunur. Sonra ruhunuz Allah’a ulaştığı zaman 3. takvayı, fizik vücudunuzu Allah’a teslim ettiğiniz zaman 4. takvayı, nefsinizi Allah’a teslim ettiğiniz zaman 5. takvayı, irşada ulaştığınız zaman 6. takvayı ve iradenizi Allah’a teslim ettiğiniz zaman hakka tukâtihî takvayı yaşarsınız. Âli İmrân Suresi 102. âyet-i kerime, Allahû Tealâ diyor ki:

3/ÂLİ İMRÂN-102: Yâ eyyuhâllezîne âmenûttekullâhe hakka tukâtihî ve lâ temûtunne illâ ve entum muslimûn(muslimûne).

Ey âmenû olanlar, Allah’a karşı “O’nun hak takvası” ile (bi hakkın takva, en üst derece takva ile) takva sahibi olun! Ve sakın siz, (Allah’a) teslim olmadan ölmeyin!

“O kimler hakka tukâtihî takvanın sahibi olmuşlarsa siz de o takvanın sahibi olun.” diyor.

Anlaşıldı mı efendim?

Sen demek ki Bakara Suresinin 2 ve 4. âyetlerinde Allahû Tealâ böyle diyor diye, onun dışında başka bir takva yoktur zannediyorsun, belki de bir tek takva var. Ama senin, sana bu ilmi öğretenlerin hepsi öyle zannediyorlar. Haksız değilsin yani. Takvanın ne olduğundan ne sen, ne sana o ilmi öğretenler -burada ilim yok ya- kimden öğrendiysen bunları ne de onlar takvanın ne olduğunu bilirler. Biliyor musun takva için ne diyorlar? Takvanın lügat mânâsı; sakınmak, çekinmek, korkmak demek. “Allah’tan korkan takva sahibidir.” diyorlar. Başka bir tarif hiç vermemişler. Bu sana saydığım 7 tane safhanın her birinde Kur’ân-ı Kerim’in açıklamalarıyla ayrı ayrı kademelerdeki takvaların hepsine onlar hep “Allah’tan korkanlar, Allah’tan korkanlar, Allah’tan korkanlar” diye hüküm vermişler. Kur’ân’ın 28 basamaktan ibaret olduğunun hiç birisi farkında değiller. Daha Allah’a ulaşmayı dilemiyorlar adamlar. Sen de onlarla beraber kaybedenlerdensin.

Evlâdım, sana hayatını cehennemde değil cennette geçirmek için gerekli olan bütün reçeteyi burada sunuyoruz. İki saatin sonunda söylediklerimizden hiç birisinden bir nasip alamamışsın. Bize hiç bilmediğin bir konuda sual sormaya kalkıyorsun. Acaba anlayabildin mi sözlerimizi?

SORU: Geçen sizin bir derginizde bir hadîs okudum.

CEVAP: Aa, bizim dergiyi okuyor. Harika. Hay Allah razı olsun.

“Peygamber (S.A.V) Efendimiz buyurmuş ki: “Benim sahâbem gökteki yıldızlar gibidir.”

Hadîs değil. Peygamber Efendimiz (S.A.V): “Gökteki yıldızlar gibidir.” diye bu sözü söylemiş. Kur’ân-ı Kerim’de de Allahû Tealâ sahâbenin gökteki yıldızlar gibi olduğunu söylüyor. “Ve kim” diyor,“onlara tâbî olursa onlar mutlaka hidayete erer.” diyor Allahû Tealâ Kur’ân-ı Kerim’inde:

Peygamber Efendimiz (S.A.V) de evet, bu âyete dayalı olarak: “Karanın ve denizin karanlıklarında yolunuzu bulasınız ve hidayete eresiniz diye yıldızlar oluşturdu.” diyor Allahû Tealâ.

6/EN'ÂM-97: Ve huvellezî ceale lekumun nucûme li tehtedû bihâ fî zulumâtil berri vel bahr(bahri), kad fassalnâl âyâti li kavmin ya’lemûn(ya’lemûne).

Ve kara ve denizin karanlıklarında (nefsin afetlerinin karanlığında) onunla yolunuzu bulmanız (hidayete ermeniz) için yıldızları (nebîler, resûller, mürşidler) kılan O’dur. Bilen bir kavim için, âyetleri detayları ile açıkladık.

Bütün sahâbe de zaten irşad makamının sahibi olmuşlar. Tevbe Suresinin 100. âyet-i kerimesinde tâbiînin sahâbeye tâbî olduğu kesinlik kazanıyor.

9/TEVBE-100: Ves sâbikûnel evvelûne minel muhâcirîne vel ensâri vellezînettebeûhum bi ihsânin radıyallâhu anhum ve radû anhu ve eadde lehum cennâtin tecrî tahtehâl enhâru hâlidîne fîhâ ebedâ(ebeden), zâlikel fevzul azîm(azîmu).

O sabikûn-el evvelîn (evvelki hayırlarda yarışanlardan salâh makamında iradesini Allah'a teslim ederek irşada memur ve mezun kılınanlar): Onların bir kısmı muhacirînden (Mekke'den Medine'ye göç edenlerden) bir kısmı ensardan (Medine'deki yardımcılardan) ve bir kısmı da onlara (ensar ve muhacirîne) ihsanla tâbî olanlardandı. (Sahâbe irşad makamına sahip oldukları için onlara tâbî olundu). Allah, onlardan razı ve onlar da O'ndan (Allah'tan) razıdır. Onlara Allah, altlarından ırmaklar akan cennetler hazırladı ve orada ebediyyen kalacaklardır. İşte bu, en büyük (azîm) mükâfattır.

Bütün sahâbe irşad makamının sahibi olmuş. Evet. Peygamber Efendimiz (S.A.V) de bunu gerçekten söylemiş: “Benim sahâbem gökteki yıldızlar gibidir. Kim onlara tâbî olursa mutlaka hidayete erer.”

Şimdi bu kardeşimiz diyor ki: “Bu hadîsi, Kütüb-i Sitte’den araştırdım. Zayıf hadîs ama derginizde sahih hadîs olarak geçiyor.”

Yahu kardeşim! Kur’ân-ı Kerim bunu söylüyor. Senin Kütüb-i Sitte’n bunlar hakkında Kur’ân-ı Kerim’e aykırı bir şey söylediği zaman sana bir sual sormaz mıyız biz; Kütüb-i Sitte mi üstün senin için, Kur’ân-ı Kerim mi üstün? İşte sen ve senin gibi düşünenlerin hepsi burada kaybediyorlar. Ne o Kütüb-i Sitte’ler, ne Buharî, ne Tirmizî, ne Beyzâvî, onlar değil sizi kurtaracak olan; sizleri kurtaracak olan Kur’ân-ı Kerim. Ve bugün biziz. Söylediklerimi ciddiyetle araştırmadıkça, Kur’ân’dan tahkik etmedikçe ve Allah’tan sormadıkça zaten sizin îmânınız tam bir îmân olmaz. Allah’a inanıyorsunuz diye kendinizi mü’min zannediyorsunuz. Ama Allah’a ulaşmayı dilemedikçe mü’min olamazsınız. Bilmiyorsunuz Kur’ân-ı Kerim’i.

Ve şimdi bu kardeşimiz orayla karşılaştırmış ve de bizi itham ediyor, zayıf hadîse sahih hadîs demişiz diye. Evlâdım! Sen cehenneme gideceğini düşünsene. Oradan seni kurtarabilecek olan kişinin kim olduğunu araştır. Allah’a ulaşmayı dilemedikçe diyorum, ne mü’min olabilirsin ne cennete girebilirsin ne takva sahibi olabilirsin. Dalâlette kalırsın. Bunların hiçbiri senin kulağına girmiyor da sen bana kalkıp bunları soruyorsun, yazık etmiyor musun kendine be evlâdım?

Bir dinleyici:

SORU: İslâm’ın 5 şartı haricinde 2 farz daha var diyorsunuz, Allah’ın da sizi görevlendirdiğini. Bundan tam olarak emin olamıyorum.

CEVAP: Bak kardeşim, Allah’a ulaşmayı dilemezsen, böyle bir talebin yoksa gideceğin yer cehennemdir. Senin şimdi İslâm’ın 5 şartıyla amel ettiğini düşünelim. Namaz kılıyorsun, oruç tutuyorsun, zekât veriyorsun, hacca gidiyorsun, kelime-i şehâdet de getiriyorsun. Ama zikir yapmıyorsun. Bu 5 şart, zikri ihtiva etmez. Allahû Tealâ da Ankebût Suresinin 45. âyet-i kerimesinde diyor ki:

29/ANKEBÛT-45: Utlu mâ ûhıye ileyke minel kitâbi ve ekımıs salât(salâte), innes salâte tenhâ anil fahşâi vel munker(munkeri), ve le zikrullâhi ekber(ekberu), vallâhu ya’lemu mâ tasneûn(tasneûne).

Kitaptan sana vahyedilen şeyi oku ve salâtı ikâme et (namazı kıl). Muhakkak ki salât (namaz), fuhuştan ve münkerden nehyeder (men eder). Ve Allah’ı zikretmek mutlaka en büyüktür. Ve Allah, yaptığınız şeyleri bilir.

“Habîbim! Onlara, sana verdiğim Kur’ân-ı Kerim’i oku, anlat ve namaz kıl. Senin namazın münkerden ve fuhuştan men eder.”

“ve le zikrullâhi ekber.” diyor, “Ama Allah’ı zikretmek namaz kılmaktan da Kur’ân-ı Kerim tilâvetinden de daha büyüktür.” diyor.

Ve zikir de farz -demin adı geçti- çok zikir de farz, daimî zikir de farz. Şimdi sen, İslâm’ın 5 şartından bahsediyorsun bana. Ve İslâm’ın 5 şartı seni kurtaracak zannediyorsun, öyle değil mi? O zaman ancak sözlerimizin mânâsını cehenneme gittiğin zaman anlarsın.

Sevgili kardeşlerim, sizlere sizleri kurtuluşa ulaştıracak olan şeyleri anlatmaya çalışıyoruz. Anlamıyor musunuz, bunlar bize söyleniyor; bizim sizlere söylememiz, sizleri uyarmamız için söyleniyor. İki saatlik bir konuşmadan sonra, o söylediklerimizin hepsinin sizin bir kulağınızdan girmiş öbür kulağınızdan çıkmış olduğunu görüyorum. Kendinize yazık etmiyor musunuz?

Eğer Allah’a ulaşmayı dilemezseniz gideceğiniz yer cehennem diyoruz. Bu 5 tane şartın ötesinde asıl şart, Allah’a ulaşmayı dilemektir. Dilerseniz o şartların hepsini zaten gönlünüzün içinizden geldiği için gerçekleştireceksiniz. Allah verecek size o sevgiyi. O sevgiyle bütün ibadetlerinizi en güzel şekilde yapacaksınız. Mutlaka ruhunuzu Allah’a ulaştıracaksınız, eğer Allah’a ulaşmayı dilerseniz. Çünkü Allah diyor ki:

“Ben onların ruhlarını Kendime ulaştıracağım.” diyor,“Yeter ki Bana ulaşmayı dilesinler.”

42/ŞÛRÂ-13: Şerea lekum mined dîni mâ vassâ bihî nûhan vellezî evhaynâ ileyke ve mâ vassaynâ bihî ibrâhîme ve mûsâ ve îsâ, en ekîmûd dîne ve lâ teteferrakû fîhi, kebure alâl muşrikîne mâ ted’ûhum ileyhi, allâhu yectebî ileyhi men yeşâu ve yehdî ileyhi men yunîb(yunîbu).

(Allah) dînde, onunla Hz. Nuh’a vasiyet ettiği (farz kıldığı) şeyi (şeriati); “Dîni ikame edin (ayakta, hayatta tutun) ve onda (dînde) fırkalara ayrılmayın.” diye Hz. İbrâhîm’e, Hz. Musa’ya ve Hz. İsa’ya vasiyet ettiğimiz şeyi Sana da vahyederek, size de şeriat kıldı. Senin onları, kendisine çağırdığın şey (Allah’a ulaşmayı dileme) müşriklere zor geldi. Allah, dilediğini Kendisine seçer ve O’na yöneleni, Kendisine ulaştırır (ruhunu hayatta iken Kendisine ulaştırır).

13/RA'D-27: Ve yekûlullezîne keferû lev lâ unzile aleyhi âyetun min rabbihi, kul innallâhe yudillu men yeşâu ve yehdî ileyhi men enâb(enâbe).

Ve kâfirler: “Ona, Rabbinden bir âyet (mucize) indirilse olmaz mı?” derler. De ki: “Muhakkak ki Allah, dilediği kimseyi dalâlette bırakır ve O’na yönelen kimseyi Kendine ulaştırır (hidayete erdirir).”

Bunca hakikatten hiç haberiniz yok ve bizim size bunları söylemekten dilimizde tüy bitmiş, siz bize hâlâ inanmak için şartlardan bahsediyorsunuz. A be evlâdım! Gideceğin yer cehennem. Anlamıyor musun beni? Tatmin olması lâzımmış. Senin tatmin olman veya tatmin olmaman, önemli olan bu değil evlâdım. Tatmin olsan da olmasan da Allah’a ulaşmayı dile. Dilemezsen eğer cehenneme gideceksin.

N. S:

SORU: “Bir sohbetinizde: ‘7 Sıratı Mustakîm.’ dediniz. Pek anlayamadık. Açıklar mısınız?”diyor.

CEVAP: Allahû Tealâ: “Kim Allah’a ulaşmayı dilerse” diyor, “o, Sıratı Mustakîm üzerindedir.” Bu, 1. Sıratı Mustakîm.

“Mürşidine ulaşan kişi Sıratı Mustakîm üzerindedir.” diyor. Bu, 2. Sıratı Mustakîm.

Birisi 28 basamaklık İslâm merdiveninin 3. basamağında gerçekleşir. Diğeri 14. basamağında gerçekleşir. Ruhunuzu Allah’a ulaştırdığınız Sıratı Mustakîm, 3. Sıratı Mustakîm. Bir Tarîki Mustakîm de 3 tane sebîlden oluşur.

Allahû Tealâ: “Üzerinize… ”

“ve lekad halaknâ fevkakum seb'a tarâika.” diyor.

23/MU'MİNÛN-17: Ve lekad halaknâ fevkakum seb'a tarâika ve mâ kunnâ anil halkı gâfilîn(gâfilîne).

Ve andolsun ki Biz, sizin üzerinizde 7 yol yarattık ve Biz, yaratmaktan gâfil değiliz.

“Üzerinize 7 tane tarîk koyduk (vazettik, yarattık).”

Ve ruhunuzu Allah’a ulaştırdıktan sonra fizik vücudunuzu Allah’a ulaştırmak için yeni bir Sıratı Mustakîm’in üzerinde oluyorsunuz. Hepsine ayrı ayrı, ‘Sıratı Mustakîm’ler’ diyor Allahû Tealâ. Nefsinizi Allah’a teslim etmek için yeni bir Sıratı Mustakîm üzerindesiniz. İrşada ulaşmak için yeni bir Sıratı Mustakîm üzerindesiniz. İradenizi Allah’a teslim etmek için yeni bir Sıratı Mustakîm üzerindesiniz. Hepsi 7 tane Sıratı Mustakîm ediyor. İslâm’ın 7 safhası ve 7 tane Sıratı Mustakîm.

N. S:

“Kardeşlerime ve bize himmet eder misiniz? Bana ve Bodrum’da kardeşlerimize himmet ve dualarınızı ve yağmur da bekliyoruz. 9 aydır yağmadı.” diyor.

Dua ederiz inşaallah evlâdım. Hepiniz için dua ederiz inşaallah.

Bir dinleyici, H. G. adı:

“Kendisine nur, kılıç, kitap, sancak ve taht verilmiş olan Mehdi Hazretlerine tâbî oluyorum ve ellerinizden öpüyorum. Zikrinize girmek istiyorum. Allah razı olsun.”

Allah sizden de razı olsun sevgili kardeşim. Bu kadar insanın arasında bize huzur veren, Allah’ın bize verdiği bu görevi yapmanın mutluluğunu yaşatan, sizin gibi düşünen kardeşlerimizdir. Hamdolsun ki sayı her gün hızla artıyor. Hacet namazını kılıp Allah’tan soran, bizim hakkımızdaki işareti Allahû Tealâ’dan alıyor ve geliyor. Sevgili kardeşim, tebrik ederim. Hayırlı olsun inşaallah. Allah razı olsun. Allah’ın sizler gibi olanların hepsini hidayete erdirmesini Yüce Rabbimizden diliyoruz inşaallah.

Bir dinleyici diyor ki:

SORU: Bir hadîste geçen, Kur’ân’ın Arapçadan yana Allah’ça okunmasını açıklar mısınız? Bu hadîs, Fussilet-3. âyete uygun düşebilir mi?

CEVAP: Fussilet Suresinin 3. âyet-i kerimesinde Allahû Tealâ diyor ki:

41/FUSSİLET-3: Kitâbun fussilet âyâtuhu kur’ânen arabiyyen li kavmin ya’lemûn(ya’lemûne).

(O), bilen bir kavim için, âyetleri tafsil edilmiş (fasıl fasıl açıklanmış) bir Kitap olan Arapça Kur’ân’dır.

“kitâbun fussilet âyâtuhu kur’ânen arabiyyen li kavmin ya’lemûn(ya’lemûne): Bilen bir kavim için âyetleri tafsil edilmiş (yani fasıl fasıl açıklanmış) bir Kitap olan Arapça Kur’ân’dır.” diyor.

“Bu hadîs, Fussilet Suresinin 3. âyet-i kerimesine uygun mu?” diyor.

Evet, uygun. Allah razı olsun.

Bir dinleyicimiz diyor ki:

SORU: “Babam da sohbetlere gitmemi istemiyor. Eve gelmelerinden rahatsız. Bana bu konuda yaptığı her masraf onu rahatsız ediyor. Sohbete ve hizmete gitmek istiyorum. Bu benim için yemek yemek, içmek kadar zorunlu bir ihtiyaç. Tasavvufu yaşamasam nefes alamam ben. Nasıl davranmalıyım? Doğru davranmak için dua istiyorum. Sizi çok seven bir müridiniz. Esselâmu aleykum ve rahmetullâh.” demiş kardeşimiz.

CEVAP: Hiç kimseyle anlaşmazlık çıkarmayacağız. Babamızsa, ona saygıda kusur etmeyeceğiz. Ve ona anlatmamız lâzım Allah’ın hakikatlerini. Onu da kurtarmamız lâzım sevgili kardeşim.

Öyleyse insanlar, kendilerini hidayete erdirecek olan makamı iblisin onlara negatif tesir etmesi sebebiyle hep ters anlıyorlar. Hedeflere yürümeleri de bu sebeple mümkün değil. Onun için herkesle en iyi ilişkiler içinde olmalısınız. Baban, senin babandır. Ona saygı göstereceksin. Onu seveceksin ve sadece ikna etmeye çalışacaksın.

Senin yaşadığın o güzellikleri, bize şu sualleri soran bu zavallı kardeşlerimizin de yaşamasını ne kadar isterdik biliyor musun sevgili kardeşim. Biz, Allahû Tealâ’nın yolunda bu mutlulukları yaşarken onlar her zaman huzursuz, her zaman sıkıntılı. Onlara içimiz acıyor, içimiz yanıyor. Ama ne yazık ki karar kendi iradelerinin. Eğer bir insan kendi iradesiyle, kişisel iradesiyle, cüz’î iradesiyle Allah’a ulaşmayı dilemezse biliyorsunuz sonuçları; o kişi küfürdedir, o kişi dalâlettedir, o kişinin gideceği yer cehennemdir, o kişi tagutun kuludur. Bütün bu vakıalara rağmen bu insanlar, Allah’a ulaşmayı dilemiyorlar. Düşünebiliyor musunuz, iblisin (şeytanın) insanlara verdiği vesvesenin neticelerini?

Erdek’ten H. Ü. Evrenos kardeşimiz diyor ki (bizim soydan):

SORU: Yan yatarken zikir kabul ise sağ yan veya sol yan veya yüzükoyun yatmak arasında fark var mı?

CEVAP: Fark yok. Ama aslında ahsen olanını sormak istiyorsanız, ahsen olanı şudur: Kıbleyi sağa alacak şekilde yatağınızı kurmanız ahsen ve yüzünüzü ve vücudunuzu kıbleye döndürerek sağ kulağınızın üzerine yatmanız ahsen. Eğer kulağınızın üzerine yatarsanız çok güzel bir şeyi yaşayacaksınız. Çünkü birazcık yastığın üzerinde başınızı kımıldatırsanız, kalbinizin çift atışlarını kulağınızda basınç sebebiyle hissetmeye başlarsınız. O zaman içinizdeki sesle dilinizi de kımıldatmadan: “Allah, Allah, Allah, Allah,” diye zikretmeye başlarsınız. Bu sebeple Allahû Tealâ yan üstü yatmaktan bahsediyor Kur’ân-ı Kerim’de. Yakalayacaksınız daha birinci denemede. O zaman Allah’ın neden böyle söylediğini, büyük bir zevkle zikrinizi yaparken düşüneceksiniz. Allah’a hamd ve şükredeceksiniz.

SORU: Bazı kişiler Mehdi (A.S)’ın Mekke’de ve şu anda 10 yaşında olduğunu söylüyor.

CEVAP: Bunlar insanların uydurduğu hurafeler sevgili kardeşlerim. Bir sürü sözler söyleniyor. Bir mağarada yaşayan birisi varmış, ona tâbî olmuşlar. Birisi 10 yaşındaymış, Mekke’deymiş. Birisi Asya’daymış. Sevgili kardeşlerim, hurafelere değil Kur’ân-ı Kerim’e bakın, Allah Kur’ân’da ne söylüyor? Geri kalan, her an insanlar tarafından uydurulup değiştirilen hakikatlerdir.

Biliyor musunuz, şu hadîslere bu kadar değer veren kardeşlerimize sesleniyorum, hadîsler Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in irtihalinden 200 yıl sonra ortaya çıkan sadece rivayetlerdir. Ne kadar çok hadîsin Kur’ân-ı Kerim’e ters düştüğünü biliyor musunuz sevgili kardeşlerim? Bunlarla meşgul olanlar, sizi oyalıyorlar. Ve eğer Allah’a ulaşmayı dileyemezseniz, kurtulamazsınız. Bizim söylediklerimize hiç değer vermeseniz bile kendi kurtuluşunuz için mutlaka ruhunuzu ölmeden evvel Allah’a ulaştırmayı şuradan; kalbinizden bir dilekle dilemelisiniz. Dilinizle de ikrar etmelisiniz. Ondan sonra zaten sizin bir şey yapmanız gerekmiyor. Biz ne söylediysek sizin üzerinizde onlar zaten otomatik olarak tecelli eder. Çünkü Allahû Tealâ sizi mutlaka Kendisine ulaştırır. Ulaştırması için sizde çok değişiklikler yapacaktır. O değişiklikleri yaşadığınız zaman ne demek istediğimizi anlarsınız.

“Ülkemiz için çok özel dua etmenizi, ülkemizin savaşa girmemesini, girerse dahi en az zararla çıkmasını ve asla ülkemizin bölünmemesini çok çok dua buyurur musunuz?” diyor, “Ve çok özel olarak dua buyurur musunuz? Bütün benliğimle sizden bunu diliyorum.” diyor kardeşimiz.

Elbette dua ederiz inşaallah. Hemen gereğini yapalım.

Bir dinleyicimiz diyor ki:;

SORU: Efendimiz, size tâbî olup ama verdiğiniz görevleri tam yapmak zorunda mıyım?

CEVAP: Allahû Tealâ diyor ki: “Biz kimseden onun yapamayacağı şeyi istemeyiz.”

2/BAKARA-286: Lâ yukellifullâhu nefsen illâ vus’ahâ lehâ mâ kesebet ve aleyhâ mektesebet rabbenâ lâ tuâhıznâ in nesînâ ev ahta’nâ, rabbenâ ve lâ tahmil aleynâ ısran kemâ hameltehu alellezîne min kablinâ, rabbenâ ve lâ tuhammilnâ mâ lâ tâkate lenâ bih(bihî), va’fu annâ, vagfir lenâ, verhamnâ, ente mevlânâ fensurnâ alel kavmil kâfirîn(kâfirîne).

Allah kimseyi gücünün yettiğinden başkasıyla mükellef kılmaz (sorumlu tutmaz). Kazandığı (dereceler) onundur ve iktisap ettiği (kazandığı negatif dereceler) de onundur (sorumluluğu onun üzerindedir). Rabbimiz! Şâyet unuttuysak veya hata yaptıysak bizi aheze etme (sorgulama). Rabbimiz, bizden öncekilere yüklediğin gibi bizim üzerimize ağır yük yükleme. Rabbimiz, takat (güç) yetiremeyeceğimiz şeyi bize yükleme. Ve bizi af ve mağfiret et ve bize rahmet et (Rahîm esması ile bize tecelli et, rahmet nurunu gönder). sen bizim Mevlâmız’sın. Artık kâfirler kavmine karşı bize yardım et.

Sizin de kapasitenizin ne olduğunu Allahû Tealâ elbette biliyor. Sizden ondan daha fazlasını asla istemeyecektir.

“Meselâ zikir. O kadar fazla çekmeye vaktim yoksa veya sıkılıyorsam az ama öz yapsam kabul olur mu?”

Sevgili kardeşim, bu olaya 7 bin zikirle başlanır. 7 bin zikirse 20 dakikalık bir iştir hepsi hepsi. Bu kadarcık da yapamayacak mısın?

E. K. Yaş 25:

“Hocam, Allah’ımıza binlerce şükürler olsun, hamdolsun ki sizi bize nasip etti. Biz dînimizi sadece sizden öğrendik. Bize kimse dînimizi öğretmemişti. Allahû Tealâ’nın kanunlarının dizaynını ve Kur’ân’ı bize hiç kimse öğretmemişti. Biz de Kur’ân’sız amel eden cahillerdendik.”

Bu kardeşimizin sözleri, bize bu önemsiz sualleri soran dışarıdaki kardeşlerimize bir ibret olmalı.

“Sizi o kadar seviyoruz ki bir gün televizyon izleyemediğimiz zaman iki gün özlüyoruz. Elimizden geldiğince sizi ve Kur’ân-ı Kerim tefsirlerinizi insanlara anlatmaya çalışıyoruz. Allahû Tealâ sadece sizin için, sizin sohbetleriniz için bize bir kahvehane açmayı nasip etti. Sizin sohbetlerinizi insanlara dinletmeye çalışıyoruz. Ailemize, tanıdıklarımıza, imamlara, tarikat hocalarına, müftülük hocalarına Kur’ân-ı Kerim tefsirlerinizi gösteriyoruz. Ama ne acıdır ki bir türlü tasdik etmiyorlar.”

O zaman onlara mutlaka, ellerine geçmediyse eğer ihtarlarımızı mutlaka ulaştırmalısınız. O zaman kimlikleri ortaya çıkar. İtiraz edebiliyorlar mı? İtiraz etsinler, bize ulaştırsınlar da biz verelim cevabını. Şu anda da o ihtarları alıp da itiraz eden birileri varsa aranızda, hemen gecikmesin, bize ulaşsın. Biz hemen hepinizin gözleri önünde ona onun cevabını verelim. O insanlar bizim onlara sunduğumuz kurtuluş reçetesini hiç dikkate almıyorlar. Aslında kendi mahvlarını hazırlıyorlar; cehennemlerini. Ve biz de sadece üzülüyoruz; gözümüzün önünde bunca insan sadece söylediklerimizi dikkate almıyorlar diye cehenneme gideceklerinden.

Kur’ân bütünüyle unutulmuş artık sevgili kardeşlerim. İslâm’ın 7 safhası şart, farz üzerimize. Bütün sahâbe bunları gerçekleştirmiş. Ve biz bu farzları söylüyoruz, âyetlerle ispat ediyoruz. Bütün sahâbenin bu 7 safhanın 7’sini de gerçekleştirdiğini gene Kur’ân âyetleriyle söylüyoruz. Ve hepsinin felâha erdiğini, kurtuluşa erdiğini, en üst cennetlere, Adn cennetlerine gideceklerini gene Kur’ân âyetleriyle ispat ediyoruz. Ve Kur’ân’ın ne 7 safhasından ne bu 7 safhanın farziyetinden ne sahâbenin bunları gerçekleştirdiğinden haberi bile olmayan insanlar, sadece bizi reddetmekle meşgul. Biz onların kurtuluşu için hayatımızı vermişiz. Onlar da: “Hayır.” diyorlar, “Arkadaş, biz cehenneme gideceğiz. Sen bizim işimize karışma.” İyi mi?

Allah’a sorun diyoruz. Kendilerinden o kadar eminler ki gerek bile duymuyorlar. Zavallılar.

“Bunca birbirlerini tasdik eden Allah’ın mürşidleri varken niye bu yoldasın diyorlar.”

Zaten hikâye buradan başlıyor. Mürşid dedikleri insanlara bakıyoruz. Kendileri mürşidlerine tâbî olmamışlar ama mürşid olmuşlar. Allah’a ulaşmayı dilememişler ama mürşid olmuşlar. Kalp gözleri kapalı ama mürşidler. Bunlar Kur’ân-ı Kerim’e hiç uymayan hurafeler.

SORU: Hocam, bize öyle bir soru soruyorlar ki bu soruya bir türlü cevap veremiyoruz. Lütfen soruya siz cevap verin: “Madem Allahû Tealâ’nın Resûl’ü 28 yıldır Türkiye’de, neden şu anda Türkiye’deki Allah’ın evliyalarının haberi yok?”

CEVAP: Eğer o evliyalar bizim kimliğimizi Allahû Tealâ’ya sormadılarsa o zaman haberi olmaz. Ayrıca bir kişinin evliya olabilmesi Allah’a ulaşmayı dilemekle mümkündür. Eğer dilemiyorlarsa ki bu evliya dediğiniz kişilerin Allah’a ulaşma dileğini reddettiklerini görüyoruz, o zaman Allah’ın evliyalarının evliyalık hükmü size göre vardır, Allah’a göre yoktur.

“İstanbul’da Mahmut Efendi Hazretleri.”

Mahmut Efendi Hazretleri gerçekten bizden bu kardeşimizin söylediği gibi mi bahsediyor? Gidip soralım bakalım Mahmut Efendi’ye, biz kimiz?

“Abdülbaki Hazretleri.”

Sevgili kardeşlerim, onunla bir yolculuğumuz oldu, Ankara’dan Menzil’e kadar. Yakından tanıdığımız bir kardeşimizdir ve de eğer hakkımızda böyle bir şey söylüyorsa kendisine yazık etmiştir.

Bugün Nur cemaati tâbiiyeti ortadan kaldırmış durumda. Allah’a ulaşma dileği yok ve tâbiiyet yok. O zaman nasıl bu insanlar Allah’ın evliyası oluyorlar ki?

“Niye hiçbir şey söylemiyorlar?” diyor.

Bu sualin cevabı bizde yok. Bu sualin cevabı Allah’tadır. Onların ilk işi, kimleri kastediyorsanız onların ilk işi hakkımızdaki bu suali Allah’a sormak olmalıdır. 4 rekâtlık bir namaz; hacet namazı netice itibarıyla. Ve soran cevabı alır. Bu konuda bizim bir şey söylememiz söz konusu olmaz. Çünkü biz onlar değiliz. Herkes kendi düşüncelerinden mesuldür. Ve bu insanların (bahsedilen kişiler), Allahû Tealâ’nın âyetlerini incelememeleri de bizi gerçekten hüzne düşürüyor. Onlar da Allah’a ulaşmayı dilemiyorlar, beraberlerinde olan kişiler de. Nasıl olacak bu iş sevgili kardeşlerim? Biz, Kur’ân âyetlerini söylüyoruz size. 14 asır evvel sahâbenin yaşadığı İslâm’ı söylüyoruz. Onların hepsinin 7 safhayı da yaşadığını söylüyoruz ve bu kardeşlerimiz bu safhaları yaşamıyorlar.

Bir kardeşimiz soruyor:

SORU: Sizden önceki Allah’ın Resûl’ü kimdi?

CEVAP: Bu sualin cevabını vermek mecburiyetinde değiliz. Allahû Tealâ neyi emrederse sadece onu yaparız. Ayrıca biz, Allahû Tealâ’dan itaati öğrendik. Neyi emrederse biz sadece onu yaparız ve kendimizi insanlığın kurtuluşuna adamışız. Bizden evvelki resûl kimdi, ondan evvelki resûl kimdi, bunlar bizi de sizi de alâkadar eden konular değil diye düşünüyoruz. Biz Allah’ın emirlerini biliriz. Onları tebliğ ederiz ve yaşarız.

SORU- 2: Yanlış yolda olan 72 fırkadan birkaç tanesini söyleyebilir misiniz?

CEVAP: Dünya üzerinde yapılan İslâm’ın da dâhil olduğu araştırmalar, tam 72 tane fırka çıkardı ortaya. 72 çeşit inanış var dünya üzerinde, bir kısmı zülmanî ilimleri kapsayan. Ama bütün dünya incelendi. Yüzlerce vakıf; bu konuya kendini hasretmiş vakıf bütün dünyayı incelediler ve 72 tane fırka buldular. 73. fırka da bu her fırkanın içinde bulunan bizim gibi yaşayanlar. Şu anda dünyada ne kadar ülke varsa o ülkelerde onların diliyle şu anda onlara hitap eden resûller yaşıyor, dünya üzerindeki bütün ülkelerde. Allahû Tealâ Mu’minûn Suresinin 44. âyet-i kerimesinde diyor ki:

23/MU'MİNÛN-44: Summe erselnâ rusulenâ tetrâ, kullemâ câe ummeten resûluhâ kezzebûhu fe etbâ’nâ ba’dahum ba’dan ve cealnâhum ehâdîs(ehâdîse), fe bu’den li kavmin lâ yu’minûn(yu’minûne).

Sonra Biz, resûllerimizi ardarda (arası kesilmeksizin) gönderdik. Her ümmete resûlü geldiği zaman, her defasında onu yalanladılar. Biz de onları birbiri arkasından (helâk ettik). Ve onları efsane kıldık. Artık mü’min olmayan kavim (Allah’ın rahmetinden) uzak olsun.

“Biz bütün ülkelere resûl göndeririz ve resûllerimizi art arda göndeririz (aralıksız göndeririz; ardı arkası kesilmeden göndeririz).” diyor. Ve gene söylüyor: “Hangi kavme resûl gönderdiysek bütün kavimler resûllerini yalanladılar,” diyor,“tekzib ettiler,” diyor Allahû Tealâ, “inkâr ettiler.” diyor.

Şimdi de bu ülkedeki resûl biziz ve bütün dünya için, daha ötesi için, kâinat için görevliyiz. Ve bu, bu tarzdaki sualleri soran kardeşlerimiz de şu anda bizi inkâr etmekle meşguller. Bütün resûllere aynı muamele yapılmıştır. Üstelik biz bir velî resulüz. Biz bir peygamber değiliz. Sadece nebî resûl değiliz, velî resûlüz. Bu risâlet müessesesi, işte insanların Kur’ân’ı bırakıp da başka kaynaklardan dînlerini öğrenmesi sebebiyle resûl ve nebî kavramları birbirine karışmış durumda dünya üzerinde. Bizim için söz konusu olan şey, risalet müessesesi. Allahû Tealâ’nın dizaynına göre: “Ne kadar kavim varsa” diyor, “Biz, hiçbir kavim yoktur ki Biz onlara (İbrâhîm Suresinin 4. âyet-i kerimesi) kendi lisanlarıyla onlara konuşsun diye, onların arasından bir resûl göndermemiş olalım. Mümkün değildir.” diyor. “Hangi dil konuşuluyorsa o dildeki insanlara aralıksız resûl göndeririz.” diyor Allahû Tealâ.

14/İBRÂHÎM-4: Ve mâ erselnâ min resûlin illâ bi lisâni kavmihî li yubeyyine lehum, fe yudillullâhu men yeşâu ve yehdî men yeşâu, ve huvel azîzul hakîm(hakîmu).

Hiçbir resûlümüz yoktur ki; Biz, onu kendi kavminin lisanıyla göndermiş olmayalım. Onlara (kendi lisanlarıyla) beyan etsin (açıklasın) diye. Öyleyse Allah, dilediğini (Allah’a ulaşmayı dilemeyenleri) dalâlette bırakır. Dilediğini (Allah’a ulaşmayı dileyenleri) hidayete erdirir. Ve O, Azîz’dir, Hikmet Sahibi’dir.

Ve İsrâ Suresinin 15. âyet-i kerimesinde Allahû Tealâ buyuruyor ki:

17/İSRÂ-15: Menihtedâ fe innemâ yehtedî li nefsihî, ve men dalle fe innemâ yadıllu aleyhâ, ve lâ teziru vâziratun vizra uhrâ, ve mâ kunnâ muazzibîne hattâ neb’ase resûlâ(resûlen).

Kim hidayete erdiyse, sadece kendi nefsi için (nefsini tezkiye ettiği için) hidayete erer. Öyleyse kim dalâlette ise sorumluluğu sadece kendi üzerinde olarak dalâlette kalır. Yük taşıyan (günahı yüklenen) bir kimse, bir başkasının yükünü (günahını) yüklenmez. Ve Biz, bir resûl göndermedikçe azap edici olmadık.

“Biz, bir resûl göndermedikçe hiçbir kavme azap etmeyiz.” diyor.

Zumer Suresinin 71. âyet-i kerimesinde ise Allahû Tealâ buyuruyor ki:

39/ZUMER-71: Vesîkallezîne keferû ilâ cehenneme zumerâ(zumeran), hattâ izâ câuhâ futihat ebvâbuhâ, ve kâle lehum hazenetuhâ e lem ye’tikum rusulun minkum yetlûne aleykum âyâti rabbikum ve yunzirûnekum likâe yevmikum hâzâ, kâlû belâ ve lâkin hakkat kelimetul azâbi alel kâfirîn(kâfirîne).

Kâfirler, zümre zümre cehenneme sürülürler. Oraya geldikleri zaman, onun (cehennemin) kapıları açılır. Ve onun (cehennemin) bekçileri onlara derler ki: “Size, sizden (sizin aranızdan) olan resûller gelmedi mi ki, size Rabbinizin âyetlerini okusun, bugüne (buraya) geleceğinizi (söyleyerek) uyarsın?” (Cehenneme gidenler) dediler ki: “Evet (geldiler).” Fakat azap sözü kâfirlerin üzerine hak oldu.

“Kıyâmet günü cehenneme girenler, cehennemin kapısına gelirler. Cehennem bekçileri kapıları açarlar ve onlara derler ki: Size Allah’ın resûlleri gelip de Allah’ın âyetlerini okumadılar mı?”

Dikkat edin; şu anda Allah’ın Resûl’ü size Allah’ın âyetlerini okuyor. O güne kendinizi hazırlayın.

“Ve size; Allah’a ulaşmayı dilemiyorsunuz, gideceğiniz yer cehennemdir diye buraya geleceğinizi söylemediler mi?” diyor. Onlar da diyorlar ki (kim cehenneme gitmişse aynı cevabı veriyor): “Evet, söylediler. Azap bizlerin üzerine hak oldu.”

Ne yazık ki insanların %90’dan fazlası cehenneme gidecek. Ve cehennemde bu sualle karşılaşacak. İşte o gün size bu sual sorulduğu zaman bizi hatırlayın. Biz size diyoruz ki; Allah’a ulaşmayı dileyin.

Allahû Tealâ buyuruyor:

6/EN'ÂM-48: Ve mâ nursilul murselîne illâ mubeşşirîne ve munzirîn(munzirîne), fe men âmene ve asleha fe lâ havfun aleyhim ve lâ hum yahzenûn(yahzenûne).

Biz resûlleri “uyarıcılar ve müjdeleyiciler” olmaktan başka (bir şey için) göndermeyiz. Artık kim âmenû olur (Allah’a ulaşmayı dilerse) ve ıslâh olursa (nefs tezkiyesi ve tasfiyesi yaparsa) artık onlara korku yoktur, onlar mahzun da olmazlar.

18/KEHF-56: Ve mâ nursilul murselîne illâ mubeşşirîne ve munzirîne, ve yucâdilullezîne keferû bil bâtılı li yudhıdû bihil hakka vettehazû âyâtî ve mâ unzirû huzuvâ(huzuven).

Biz, resûlleri sadece müjdeleyici ve uyarıcı olarak göndeririz. Kâfirler (ise) hakkı bâtılla iptal etmek için mücâdele ederler. Âyetlerimi ve uyarıldıkları şeyleri alay (konusu) ederler.

“Biz resûllerimizi, Allah’a ulaşmayı dileyenleri (âmenû olanları, Allah’a yönelenleri) müjdelemeleri için ve diğerlerini uyarmak için gönderdik,” diyor, “göndeririz.” diyor. “Her devirde bütün kavimlere göndeririz.” diyor.

Ve biz de bugün sizlere bunu söylüyoruz. Okuyun, Şûrâ Suresinin 51. âyet-i kerimesini ve Allahû Tealâ’nın resûllerini, Allah’a ulaşmayı dileyenleri müjdelemek için, diğerlerini de uyarmak için gönderdiğini öğrenin. Ve şu anda biz sizi uyarıyoruz; “Allah’a ulaşmayı dilemiyorsunuz, gideceğiniz yer cehennemdir.” diyoruz.

Üçüncü suali kardeşimizin:

SORU: Allahû Tealâ, Bakara Suresinin 48. âyet-i kerimesinde Peygamber Efendimiz (S.A.V) de dâhil olmak üzere hiç kimsenin şefaatinin geçerli olmayacağını mı söylüyor?

CEVAP: Size kim böyle bir şey söylüyorsa çok çirkin bir iftira bu. Allahû Tealâ şöyle söylüyor, Nisâ Suresi 64. âyet-i kerime:

4/NİSÂ-64: Ve mâ erselnâ min resûlin illâ li yutâa bi iznillâh(iznillâhi). Ve lev ennehum iz zalemû enfusehum câûke festagferûllâhe vestagfera lehumur resûlu le vecedûllâhe tevvâben rahîmâ(rahîmen).

Ve Biz, (hiç) bir resûlü, Allah’ın izniyle kendilerine itaat edilmesinden başka birşey için göndermedik. Ve onlar nefslerine zulmettikleri zaman, eğer sana gelselerdi, böylece Allah’tan mağfiret dileselerdi ve Resûl de onlar için mağfiret dileseydi, mutlaka Allah’ı, (iki tarafın da) tövbelerini (onların tövbesini ve Resûl’ün mağfiret talebini) kabul eden ve rahmet edici olarak bulurlardı.

“Eğer o nefslerine zulmedenler sana gelselerdi ve senin önünde tövbe ederek Bizden mağfiret dileselerdi, sen de onlar için Bizden mağfiret dileseydin, Allahû Tealâ’nın her iki talebi de kabul ettiğini görecektin.” diyor.

İşte Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in sahâbe için Allahû Tealâ’dan yaptığı bu talep, Allahû Tealâ tarafından mutlaka kabul edilecek olan bir talep. Ve bunun adı şefaattir. Peygamber Efendimiz (S.A.V), hadîs-i şerifinde diyor ki: “Benim şefaatim dünya için geçerlidir.” diyor.

Her devirde arşı tutan meleklerle beraber olan devrin imamına şefaat yetkisi verilmiştir. Bu dünyada geçerlidir; kıyâmet günü değil. Kıyâmet günü bir şefaatin hiç kimseye fayda vermeyeceğini söylüyorAllahû Tealâ kaç tane âyet-i kerimede.

2/BAKARA-48: Vettekû yevmen lâ teczî nefsun an nefsin şey’en ve lâ yukbelu minhâ şefâatun ve lâ yu’hazu minhâ adlun ve lâ hum yunsarûn(yunsarûne).

Ve, bir kimseden diğer bir kimseye, bir şeyin ödenmeyeceği ve ondan (hiç kimseden) bir şefaatin kabul edilmeyeceği ve hiç kimseden bir fidye alınmayacağı ve onlara yardım edilmeyeceği günden sakının.

2/BAKARA-123: Vettekû yevmen lâ teczî nefsun an nefsin şey’en ve lâ yukbelu minhâ adlun ve lâ tenfeuhâ şefâatun ve lâ hum yunsarûn(yunsarûne).

Kimseden kimseye bir şey ödenmediği ve onlardan bir fidye (bedel) kabul edilmeyeceği ve kendilerine şefaatin fayda vermeyeceği ve onlara yardım olunmayacağı bir günden sakının.

Ne zaman Kur’ân-ı Kerim’i öğreneceksiniz? Allahû Tealâ diyor ki Mu’min Suresinin 7. âyet-i kerimesinde:

40/MU'MİN-7: Ellezîne yahmilûnel arşa ve men havlehu yusebbihûne bi hamdi rabbihim ve yu’minûne bihî ve yestagfirûne lillezîne âmenû, rabbenâ vesi’te kulle şey’in rahmeten ve ilmen fagfir lillezîne tâbû vettebeû sebîleke ve kıhim azâbel cahîm(cahîmi).

Arşı tutan melekler ve onun etrafındaki kişi (devrin imamı), Rab'lerini hamd ile tesbih ederler ve O'na îmân ederler. Ve âmenû olanlar için (Allah'tan) mağfiret dilerler: “Rabbimiz, Sen herşeyi rahmetle (rahmetinle) ve ilimle (ilminle) kuşattın. Böylece (mürşidin önünde) tövbe edenleri ve Senin yoluna (Sıratı Mustakîm'e) tâbî olanları mağfiret et (günahlarını sevaba çevir). Onları cehennem azabından koru!”

“Arşı tutan melekler ve onların etrafındaki kişi (devrin imamı), bazı insanlar için Allah’tan mağfiret talebinde bulunurlar (yani günahlarının sevaba çevrilmesi talebinde bulunurlar). ‘Ya Rabbi!’ derler, ‘Senin rahmetin ve ilmin her şeyi kuşatmıştır. Biz senin için devamlı zikir yaparız.’ Ve kim tövbe eder de (bir mürşidin önünde tövbe eder de) Senin yoluna girerse Sen, onlara mağfiret eyle. Onların günahlarını sevaba çevir.”

İşte bu, şefaattir. VeAllahû Tealâ Furkân Suresinin 70. âyet-i kerimesinde: “Kim tövbe eder de mü’min olursa (bu îmânı artan bir mü’mindir) ve nefs tezkiyesine başlarsa Biz, onların seyyiatlerini (günahlarını) sevaba çeviririz (hasenata çeviririz).” diyor Allahû Tealâ.

25/FURKÂN-70: İllâ men tâbe ve âmene ve amile amelen sâlihan fe ulâike yubeddilullâhu seyyiâtihim hasenât(hasenâtin), ve kânallâhu gafûran rahîmâ(rahîmen).

Ancak kim (mürşidi önünde) tövbe eder (böylece kalbine îmân yazılıp, îmânı artan) mü’min olur ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaparsa, o taktirde işte onların, Allah seyyiatlerini (günahlarını) hasenata (sevaba) çevirir. Ve Allah, Gafur’dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm’dir (rahmet nuru gönderendir).

Tam aksine Allahû Tealâ, Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in şefaatinin geçerli olduğunu ve bu geçerliliğin açık bir şekilde Nisâ-64’te yer aldığını görüyoruz. Açık olarak Peygamber Efendimiz (S.A.V)’den bahsediyor. Ama kıyâmet günü bir şefaatin mevcut olmadığını söylüyor Allahû Tealâ.

74/MUDDESSİR-48: Fe mâ tenfeuhum şefâatuş şâfiîn(şâfiîne).

Artık şefaat edenlerin şefaati onlara fayda sağlamaz.

2/BAKARA-254: Yâ eyyûhellezîne âmenû enfikû mimmâ razaknâkum min kabli en ye’tiye yevmun lâ bey’un fîhi ve lâ hulletun ve lâ şefâah(şefâatun), vel kâfirûne humuz zâlimûn(zâlimûne).

Ey âmenû olanlar! İçinde, ne bir alışverişin ne bir dostluğun ve ne de bir şefaatin bulunmadığı gün (kıyâmet günü) gelmeden önce, size verdiğimiz rızıklardan infâk edin (Allah için verin). Ve kâfirler, onlar zâlimlerdir.

“Kıyâmet günü,” diyor, “hiç kimsenin şefaati hiç kimseyi kurtaramaz.”

Söylediğimizi yalan karıştırarak, hakkımızda dedikodu konusu etmeyin.

Bir dinleyicimiz diyor ki:

SORU: 600’lü yıllarla 2000’li yıllar arasındaki İslâm dîni anlayışındaki farklılaşmanın nedeni nedir?

CEVAP: Nedeni iblistir (şeytandır). Biliyorsunuz, şeytan Allahû Tealâ’ya diyor ki Allah’ın onu huzurundan kovması üzerine:

Âdem (A.S)’a secde etmiyor. Bunun üzerine Allahû Tealâ huzurundan kovuyor iblisi. İblis diyor ki:

“Bana kıyâmet gününe kadar izin verir misin Allah’ım?” Allahû Tealâ da diyor ki: “Sen müsaade verilmişlerdensin.” İblis de diyor ki: “Ya Rabbi! Ben o Âdemoğullarının hepsini, pek azı hariç olmak üzere hepsini kendime bağlayacağım. Onların Sıratı Mustakîm’leri üzerine çıkacağım, oturacağım. Sağlarından, sollarından, önlerinden, arkalarından onların sana ulaşmalarına mâni olacağım. Onların hidayete ermelerine mâni olacağım. Pek azı hariç hepsini kendime bağlayacağım.”

7/A'RÂF-14: Kâle enzırnî ilâ yevmi yub'asûn(yub'asûne).

(Şeytan): “Beas gününe (dirileceğimiz güne, kıyâmet gününe) kadar bana izin (mühlet) ver.” dedi.

7/A'RÂF-15: Kâle inneke minel munzarîn(munzarîne).

(Allahû Tealâ): “Muhakkak ki sen izin (mühlet) verilenlerdensin.” buyurdu.

7/A'RÂF-16: Kâle fe bimâ agveytenî le ak'udenne lehum sırâtekel mustekîm(mustekîme).

(İblis): “Bundan sonra, beni azdırman sebebiyle, mutlaka Senin Sıratı Mustakîmin'e onlara karşı (mani olmak için) oturacağım.” dedi.

7/A'RÂF-17: Summe le âtiyennehum min beyni eydîhim ve min halfihim ve an eymânihim ve an şemâilihim, ve lâ tecidu ekserehum şâkirîn(şâkirîne).

Sonra, elbette onlara, önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından geleceğim ve onların çoğunu şükredenlerden bulmayacaksın.

Şimdi Allahû Tealâ Kur’ân-ı Kerim’de diyor ki Hicr Suresinde:

15/HİCR-9: İnnâ nahnu nezzelnâz zikre ve innâ lehu le hâfizûn(hâfizûne).

Muhakkak ki zikri (Kur'ân-ı Kerim’i), Biz indirdik. O'nun koruyucuları (da) mutlaka Biziz.

“Bu Kur’ân’ı Biz indirdik ve onun muhafızı Biziz Biz.”diyor Allahû Tealâ. Yani: “Bu Kur’ân-ı Kerim'i kimseye elletmeyiz.” diyor. “Kimse Kur’ân-ı Kerim’i değiştiremez.” diyor Allahû Tealâ.

İblis de Kur’ân-ı Kerim’i değiştiremeyeceğini çok iyi biliyor. Ne yapması lâzım? Kur’ân-ı Kerim’i unutturması lâzım. Çünkü Kur’ân-ı Kerim, sahâbenin muhtevasını bütünüyle veriyor. Çünkü Kur’ân-ı Kerim, İslâm’ın 7 tane safhasının da farz olduğunu söylüyor. Çünkü Kur’ân-ı Kerim, bütün sahâbenin İslâm’ın 7 safhasını da bütün farzları da yaşadığını, irşad makamına çıktığını, tâbiînin ensara ve muhacirîne tâbî olduğunu söylüyor.

Sevgili kardeşlerim, tâbiiyet, gerçek mürşidlere yapılması lâzım gelen bir tâbiiyettir. Mürşidi de Allah seçer.

16/NAHL-9: Ve alâllâhi kasdus sebîli ve minhâ câirun, ve lev şâe le hedâkum ecmaîn(ecmaîne).

Ve sebîllerin (dergâhlardan Sıratı Mustakîm'e ulaşan bütün yolların yani mürşidlerin) tayini, Allah'ın üzerinedir. Ve ondan sapanlar vardır. Ve eğer O dileseydi, sizin hepinizi hidayete erdirirdi.

“alâllâhi kasdus sebîli.” diyor.

Şimdi böyle bir dizaynda gördüğümüz şey ne? Bütün sahâbe Kur’ân’daki farzları yaşamışlar. 7 safha da farz. 7’sini de gerçekleştirmişler. Ruhlarını, vechlerini, nefslerini ve iradelerini Allah’a teslim etmişler. Her biri Kur’ân âyetleriyle sabit.

14 asır sonra şu anda bakın bakalım, dîn âlimleri sizlere sesleniyorum, bakın bakalım durumunuza. İslâm’ın 7 tane safhasını biliyor musunuz evvelâ? Bırakın tatbik etmesini, o 7 safhayı biliyor musunuz? Bu 7 safhanın 7’sinin de farz olduğunu biliyor musunuz Allah’a ulaşmayı dilemekten başlayarak? Ve onları sizin yerine getirmediğinizi ve İslâm’ın 5 şartıyla kurtuluşa ulaşacağınızı zannettiğiniz doğru değil mi? Allah’a ulaşmayı dilemeyen hiç kimsenin Allah’ın cennetine girmesi mümkün değil. Sizlere bunu defaatle ispat ettik.

Bunu niçin yaptığımızı zannediyorsunuz? Hayatımızı bu kadar çileli bir hayat haline getirmenin mânâsı var mı? Hepinizin saldırılarına muhatap olmak, hayatımızı sizlerin saçma sapan suallerinize cevap vermekle geçirmek ve gene de sizleri kurtaramamak. Anlamıyor musunuz, biz hayatımızı sizlerin kurtuluşuna adamışız. Allah bizi vazifelendirmiş. Size Kur’ân’daki bilmediğiniz hakikatleri anlatıyoruz. Siz hâlâ uyuyorsunuz. Sadece uyusanız çok önemli değil. Şimdi iblisin ne yaptığına bakın: Kur’ân-ı Kerim’i değiştiremeyeceğini bilen iblis, Kur’ân’ı unutturmak için harekete geçiyor ve 14 asırda bunu kesin olarak başarmış durumda. Artık Kur’ân unutulmuş. İnsanlar hadîslere ve âlimlerin yazdığı kitaplara dayalı bir dîn anlayışı kurmuşlar kendilerine. Şimdi konunun can alacak yerine geliyorum; bu dîn anlayışının içerisinde bugün bizim anlattığımız standartların dışında yaşayan herkes için İslâm dînini yaşamak asla söz konusu değildir. Onlar İslâm’ı yaşamıyorlar.

İslâm’ı yaşayan sahâbeydi. Allah’a ulaşmayı dilemekten başlayarak 7 safhayı da yaşadılar. Hepsi de farz. Biz size unuttuğunuz bu farzları hatırlatıyoruz, siz arkanızı dönüyorsunuz. Şeytan, hep bizim kişiliğimiz hakkında ve de Allahû Tealâ’nın bize verdiği isimler hakkında sadece insanları şüpheye düşürmeye çalışıyorsunuz. Niçin yaşıyoruz biz? Sizler için değil mi sevgili kardeşlerim? Sizleri kurtarmak için hayatımızı vakfetmiş değil miyiz? Kim söylediklerimizin aksini söyleyebilir ki? Bu, bize karşı olanların hiç birisi Allah’a ulaşmayı dilemiyorlar. Hepsinin gideceği yer cehennem. İslâm’ın 5 şartıyla kurtuluşa ulaşacaklarını zannediyorlar. Farz olan zikri yapmıyorlar. 6. şart yok.

Şimdi İslâm, hedeflerden oluşur. İslâm, bu hedefleri gerçekleştirmek için vasıtalardan oluşur. Namaz kılmak, oruç tutmak, zekât vermek, hacca gitmek, kelime-i şehâdet getirmek birer vasıtadır. İbadetlerin hepsi vasıtadır. Şeytan bu vasıtalardan en önemlisini, bu 5’inin toplamından daha fazla değer kazanan, değeri olan nefs tezkiyesini sağlayabilecek olan yegâne unsuru; zikri devreden çıkarmayı başarmış 14 asırda. Kim aksini iddia edebilir? Zikir de farz. Çok zikir de farz. Daimî zikir de farz. 2 defa ispat ettik size bugün bunu. Ve sizler zikir yapmıyorsunuz. Ve zikir, farzların arasında yok. İblisin nasıl bir oyun oynadığının farkında değil misiniz? Kur’ân farzlarını gözünüzün önünde çalıyor. Sürmeyi gözünüzden çalıyor, hiç sesiniz çıkmıyor. Size bunları hatırlatan, bunları öğreten kişiye çatıyorsunuz. O zaman düşünmüyor musunuz, biz bunları nereden öğrenmiş olabiliriz? Daha Allah’a ulaşmayı dilediğiniz anda tagutun kulu olmaktan, şeytanın kulu olmaktan kurtuluyorsunuz, Allah’ın kulu olmak şerefine eriyorsunuz. Ve size bunları öğreten kişiye negatif, olmayacak istinatlarda bulunuyorsunuz.

Sonuca ulaşıyoruz sevgili kardeşlerim: Kur’ân bir bütündür ve bütün insanları 7 kurtuluşun, 7 kat cennetin 7’sine de ulaştıracak olan bütün hükümleri muhtevîdir. Ve bunların hepsi şu anda unutulmuş durumdadır. Eğer biz bunları size anlatmasaydık şu anda üniversitelerde okuduğunuz dîn ilmiyle bunlardan hangisine sahip olabilirdiniz? Hangi babayiğit karşıma çıkıp da bunun cevabını verebilir bana?

“2000’li yıllar arasında 600’le İslâm dîni anlayışındaki farklılaşmanın nedeni nedir?

Bunun cevabını verdik.

“En büyük nedeni insanlık misyonunun değişmesi mi yoksa zihniyetleri yönlendirecek unsurların olmaması mı?”

Asıl sebep sevgili kardeşim, Kur’ân’ın unutulması. 14 asır evvel İslâm, Kur’ân’la yaşandı. Bugün Kur’ân, sadece rafa asılı bulunan bir kitaptır. Birisi öldüğü zaman arkasından Yâsîn okumak için kullanılır. Oysaki Kur’ân-ı Kerim, bir hayat kitabıdır.

Bir dinleyicimiz:

SORU: “7 vakit namazı nasıl kılıyorsunuz, anlatır mısınız?” diyor.

CEVAP: Sabah namazından sonra, sabah namazıyla öğle namazı arasında 2. namazımızı kılarız. Bunun adı kuşluk sünnetidir. Sonra öğlen namazı; 3 oldu.
Namazları sizin gibi kılarız. Zaten bizim namazı nasıl kıldığımızı bize niye soruyorsunuz ki? Camide namazları kılıyoruz ve bilgisayarda yayınlanıyor. Bakın namazımıza, nasıl kıldığımızı kendiniz görün.

Öğle namazından sonra ikindi namazı kılıyoruz, sonra akşam namazı, sonra yatsı namazı. Gecenin normal zamanlarda 12’sinden sonra şu anda saat 1, o, 1 saat ileri alındığı için saatler, saat 1’den sonra da teheccüd namazı kılıyoruz. Tam sahâbenin yaşadığı İslâm’ı yaşıyoruz. Bunun için de Allahû Tealâ’ya çok hamd ediyor, çok şükrediyoruz.

E. K. diyor ki:

SORU: Muhterem Efendimiz, hürmetle ellerinizden öpüyorum. Biz âyetlerden bahsedip bu âyet şunları anlatıyor dediğimiz zaman, “Bu âyetleri, bu yol, bu grup üzere hazırlanmış.” diyorlar. Ne buyurursunuz?

CEVAP: Açık bir şekilde şunu görüyoruz sevgili kardeşlerim: İslâm’ın hakikatleri Kur’ân Türkçeleştirmelerinde tamamen gizlenmiştir. Alın kitabımızı, bir gözden geçirin bakalım. Hidayet âyetlerindeki o örtüşü teker teker tespit edin. Allahû Tealâ hidayetten bahsediyor. Hidayet, insan ruhunun Allah’a o kişi hayattayken ulaşmasıdır. Ama bizim bütün âlimler… O kitabı alın inceleyin; hidayetin gizlenerek insanların cehenneme girmesini oluşturan âyetlerin gizlenmesi, âyetlerdeki, hidayet âyetlerindeki mânânın gizlenmesi.

Sevgili kardeşlerim, bir tek misal verelim. Allahû Tealâ diyor ki Ra’d Suresinin 21. âyet-i kerimesinde:

13/RA'D-21: Vellezîne yasılûne mâ emerallâhu bihî en yûsale ve yahşevne rabbehum ve yehâfûne sûel hisâb(hisâbi).

Ve onlar Allah’ın (ölümden evvel), Allah’a ulaştırılmasını emrettiği şeyi (ruhlarını), O’na (Allah’a) ulaştırırlar. Ve Rab’lerine karşı huşû duyarlar ve kötü hesaptan (cehenneme girmekten) korkarlar.

“vellezîne yasılûne mâ emerallâhu bihî en yûsale ve yahşevne rabbehum ve yehâfûne sûel hisâb(hisâbi).”

“vellezîne: Ve onlar.”
“yasılûne: Vâsıl ederler; ulaştırırlar.”
“mâ: Şeyi.”
“emerallâhu: Allah’ın emrettiği şeyi.”
“bihî: O’na.”
“en yûsale: Ulaştırılmasını.”

“Ve onlar, Allah’ın Allah’a ulaştırılmasını emrettiği şeyi (yani ruhlarını) Allah’a ulaştırırlar.” Âyet-i kerime bu.

Şimdi evinizdeki hangi Kur’ân-ı Kerim varsa ona gidin bakın. Alın notunuzu buraya; Ra’d Suresinin 21. âyet-i kerimesi.

“Onlar,” diyor,“akrabalık bağlarını kuvvetlendirirler.”
“Onlar, Allah’ın emirlerini yerine getirirler.”
“Onlar, sıla-i rahim yaparlar. Dostlarını ziyaret ederler.”

Sevgili kardeşlerim, hiç birisi: “Ve onlar, Allah’ın Allah’a ulaştırılmasını emrettiği şeyi Allah’a ulaştırırlar (O’na ulaştırırlar).” dememiş.

Türkiye’de 23 tane Kur’ân-ı Kerim satılıyor. Hepsini teker teker inceledik, o kitaba yazdık ibret için. Açın bilgisayarlarınızı, oraya bakın. Sahtekârlığı göreceksiniz. “Bu yol, bu grup için hazırlanmış.” diyorlarmış. Allahû Tealâ’nın âyetleri, özellikle hidayet âyetleri gözümüzün önünde özellikle örtülmüşse yapacağımız şey elbette onları açıklığa kavuşturmaktır, kelime kelime. Bu konuda hiç kimse karşımıza çıkıp da bu yanlıştır diyemedi bugüne kadar. Varsa aranızda böyle birisi, şimdi söylesin. Şimdi cevaplaşalım.

Bir başka soru:

SORU: Recep ayında oruç tutup namaz kılan, Allah’ı bilip daha çok saygı göstermek, Allah için sadaka vermek, Allah’ın ayı olduğunu söyleyerek bu yönde ibadetini arttıran, Allah o kişiyi cennetine kor. Ve o sülaleden 70 kişiyi de cennete kor.” diyorlar. Bu konuda ne buyurursunuz?

CEVAP: Eğer bu kişiler Allah’a ulaşmayı dilememişlerse hiçbir zaman, hiçbir şekilde Allah’ın cennetine giremezler. Hayallerle uğraşıyorsunuz. Hurafelerle uğraşıyorsunuz. Kur’ân’a bakın. Hakikat, Kur’ân’ın içindedir.

Bir dinleyicimiz diyor ki:

SORU: Benim sorum şu: Herkesin gittiği sohbetler başka başka. Benim kendime göre istediğim eğer yanlış değilse ne olur birimiz hepimiz, hepimiz birimiz olsak?

CEVAP: Ah, ne olur böyle olsak? Bizim de tek istediğimiz şey bu. Allah’ın doğrularını şöyle karşılıklı oturup bir tezekkür etmek, hiçbir zaman nasip olmadı normal standartlarda.

Sevgili kardeşlerim, bütün üniversitelere konferans verelim diye talepte bulunduk. Sadece iki üniversite kabul etti. Bir, İzmir Üniversitesi, orada konuştuk. Ve hiç itiraz edilmedi. Sonra Erzurum Üniversitesi kabul etti, oraya gittik. Orada bir kısmı kabul edilmedi söylediklerimizin. “O zaman” dedik, “bu akşam beraber olalım.” Sabaha kadar o kardeşlerimizle beraber olduk. Sabahleyin oradan ayrıldığımız zaman aramızda Kur’ân üzerinde hiçbir farklılık kalmamıştı sevgili kardeşlerim. Geri kalan üniversiteler bizi kabul etmediler. Diyanet İşleri Başkanları’ndan sadece bir tanesi kabul etti. Hiç unutamam, Yazıcıoğlu. Ve ona 3 saat süreyle Allah’ın sohbetini yaptık. Sonunda da bize dedi ki: “Ben Kelâmcıyım. Aslında bütün bu söylediklerinize itiraz etmem lâzım. Ama siz bana hurafeleri anlatmadınız, siz bana Kur’ân’ı anlattınız. Bu benim için bir büyük zevkti.” diyor.

Sevgili kardeşlerim, aklı başında olan birçok insanın yaşadığını biliyoruz. Bir kısmı sözlerimizi inceledikleri zaman, onlara gönderdiğimiz ihtarı inceledikleri zaman hepsinin doğru olduğunu kesin olarak kabul ediyor. Bir kısım aklı evvellerse öğrendiklerinin doğru olduğu konusundaki zanları o kadar kuvvetli ki incelemek gereğini bile duymuyor adam. “Bu ukala da kim?” diyor.

Biz de hepimizin bir, birimizin hepimiz için olmasını isteriz. Hepimiz bir çatı altında birleşsek ne kadar isterdik. Meselâ böyle bir forum yapsak, hepimiz iştirak etsek, Allah’ın doğrularını karşılıklı konuşsak, tartışsak. Hayır, insanlar bizimle Allah’ın doğrularını tartışmak istemiyor. Herkes bizim kimliğimizi tartışmak istiyor. Şeytanın buradaki hilesini görebiliyor musunuz sevgili kardeşlerim? Kur’ân-ı Kerim’de açıkça hangi resûl olduğumuz, hangi şartlar içinde Kur’ân’da var olduğumuz kesin olarak anlatılmış olmasına rağmen insanlar ona kulp takmakla meşguller.

Allah’a şunun için hamd ediyoruz şükrediyoruz ki; Ceviz Kabuğu rezaleti 60 milyon insanın huzurunda cereyan etti. O insanlar bizim şeytan tarafından öğretilmiş olan, üstelik de deli olan birisi olduğumuzu iddia ettiler. Ve de öyle bir beraberlikti ki 4 profesörle bizim cevizoğlucevizin beraberliği, Türkiye’deki kamuoyu, bizim şeytan tarafından vahiy aldığımıza, onun tarafından öğretildiğimize, deli olduğumuza inandılar. Ve o devrede tam 3 defa biz size “Allah’a ulaşmayı dileyin.” ihtarında bulunduk. Ve hiç kimse o ihtarları duymamış gibi bugün. Hâlbuki bizim orada var oluş sebebimiz oydu. Sadece hepinize Allah’a ulaşma dileğinin olmadığı takdirde gideceğiniz yerin cehennem olduğunu, dalâlette kalacağınızı, küfürde olduğunuzu anlatabilmekti. Sonra bizden ne kadar yüz çevrildiğini, bugünlerde hakkımızda yapılan iftiralardan rahatlıkla anlayabilirsiniz. Ve de ibret almadınız. Büyük çoğunluk sözlerimizden ibret almadı. Duhân Suresi, bu 4 unsurdan bahsediyor: “O Resûl’ün,” diyor,“sözlerinden ibret alınmayacak.” diyor.

44/DUHÂN-13: Ennâ lehumuz zikrâ ve kad câehum resûlun mubîn(mubînun).

Onlara (herşeyi) açıklayan bir resûl gelmişti. (Buna rağmen resûlün söylediklerinden) ibret almadılar.

44/DUHÂN-14: Summe tevellev anhu ve kâlû muallemun mecnûn(mecnûnun).

Ve (O’NA) (şeytan tarafından vahyedilerek) “öğretilmiş” ve “deli” dediler ve sonra O’NDAN yüz çevirdiler.

“Onlar, o Resûl’ün sözlerinden ibret almadılar. Resûl’e deli dediler.” diyor, “Öğretilmiş dediler.” diyor,“Ve şeytandan vahiy alıyor, şeytan tarafından öğretilmiş dediler.” diyor. “Ve ondan yüz çevirdiler.” diyor.

Bu kadar düşmanlık, bizden yüz çevrildiğinin kesin işareti değil mi sevgili kardeşlerim? Her biri o resûlün biz olduğumuzu ispat ediyor. Biz diyoruz ki; Kur’ân’ı terk etmiş herkes, Kur’ân’ı raflara asmış.

Allahû Tealâ, Furkân Suresinin 27, 28, 29, 30. âyet-i kerimelerinde bizden bahsediyor: