1. | kul | : de, söyle |
2. | e unebbiu-kum | : size haber vereyim mi |
3. | bi hayrın | : hayırlısı |
4. | min zâlikum | : bundan |
5. | li ellezîne | : için, o kimseler (onlar için) |
6. | ittekav | : takva sahibi oldu |
7. | inde rabbi-him | : Rab'lerinin katında |
8. | cennâtun | : cennetler |
9. | tecrî | : akar |
10. | min tahtı-hâ | : onun altından |
11. | el enhâru | : nehirler |
12. | hâlidîne fî-hâ | : orada, içinde devamlı kalacak olanlar |
13. | ve ezvâcun | : ve eşler |
14. | mutahharatun | : temiz, tertemiz |
15. | ve rıdvânun | : ve rıza, razı olma |
16. | min allâhi | : Allah'tan |
17. | ve allâhu | : ve Allah |
18. | basîrun | : en iyi gören |
19. | bi el ıbâdi | : kullarını |